vadide ki zambaklar
saçlarımdan kurtulmak istiyorum bugün
bugün, saatlere bağlanmadan koşmalı... bugün sebeplere bağlanmadan oturmalı düşünmeliyim... kırlarda coşan taze taylarla bugün sancısızca doğmalı ve yine bugün sancısızca gitmeliyim içimde yıllardır biriken tadı mayhoş his çökeliyor gün geçtikçe bedenime birikiyor, şekilleniyor ki tanımıyorum hiç sanki bir rus çarı, adı rodion romanovich ben, bugün, sanki çekip kapısını birden ruhumun çıkıp gideceğim çekip gideceğim aynada ki bezgin ifadem hapsolupta o buzdan çerçeveye arkamdan çığlık, feryat, figan... ...... sırtımda yıllardır taşıdığım buruk hüzün asma bahçelerinden toplanıp serilmiş bir asfaltın kenarına kuruyor güneşin altında sanki çözülüyor bugün çağırmayın sakın beni aramayın... soran olursa eğer beni bir gün engin tarlalarındayım öksüz vadimin... vadide ki yeşil zambaklarla birlikteyim... orada, neşeyle açıyorum hergün 18.03.2012 |