MAZLUMUN AHIÖzgürlük herkesin nazlı çiçeği, soldurduk bir kere sulamıyorum. Bozuldu tulumba çekmiyor suyu, derindir dibine dalamıyorum. Adalet toplumun temel gerçeği, karıştı yalana bulamıyorum. Taş bastım bağrıma köreldi kuyu, kirpikten aşağı salamıyorum. Kartal yuvasında gördüm baykuşu, keyfini aklımdan silemiyorum. Ruhumu kararttı dört dönen gözü, o gündür bu gündür gülemiyorum. Elbet bir gün iner bu dik yokuşu, saadet bulur mu? Bilemiyorum! Dolandım düşündüm bayırı düzü, bir türlü kendime gelemiyorum. İndirip duvardan kırdılar sazı, tezene eldedir çalamıyorum. Meydanda gururla dolanır iken, kenarda kıyıda olamıyorum. Gusülsüz abdestsiz kaza namazı, Tanrı’dan arlanıp kılamıyorum. Yavrusu kapımda yalanır iken, mazlumun ahını alamıyorum. Endaze kayboldu tutmuyor ayar, kimseye kötülük dilemiyorum. Bugün üstte duran sallasam eğer, kasnaktan inerde elemiyorum. Elimde ki gürze itimadım var, bakma sen; duvarı delemiyorum. Tasmayı tutanlar belli de meğer, karışmış akıllar çelemiyorum. |
al benden de o kadar...
:) sevgiler Sayın Yazarım.