ayrılık yoluaz önceydi... yırtılan yolda; neşter sallayan, dikiş tutturmaya çalışan hayaller ve üzerinden deprem geçti. şimdi ayrılık, kavuşamayan, veda sallayamayan ellerde. bitkinlik; çarmıha gerilmiş gibi serdiğinde vücudu ayrılık yoluna kalp, değersiz bir kuruş gibi vazgeçti kendinden. donuk bakışlar, meraklı portreler... ve hep aynı tesadüf olur... bir doktor geçer yoldan ! peki sen ! baygın bedene sordun mu ? kalkmak istiyor mu bu yoldan ! |