KULAĞIMA
Sözlerimi
Yanlış anlamasınlar diye Kendi kulağıma Söyledim önce Söylediklerimi işitince İnsanların beni Dinlemediklerini anladım niye? Laf diye Konuştuğum her şey Bir kulağımdan Girip öbüründen Çıkacak nitelikte Sanki hiçbir önemi Hiçbir değeri yok gibi Bencilliği esas alan Kibirde kendini bulan Sevgiden saygıdan Uzaktı söylediklerim Yarın düşlerim bencil Dün yargılarım bencil Bugün sözlerim bencil Özür diledim kendime Yaptığım terbiyesizlik üzerine Yeniden düşündüm Bütün söylediklerimi Anladım ki Her sözümün Temeline sevgi İfadelerime saygı Koymadan asla Yabandı kulağıma Hele birde Yapmayacaklarımı Yapamayacaklarımı Söylemek var ya Kahkahalarla Güldürüyordu beni Bir an, Aynı mantıkla Seslendiğimi düşündüm Başkalarının kulaklarına Utandım Ezildim Büzüldüm Yok oldum İnsanlığımda 19.10.2008 - İzmir |
Bunları düşünebilemk herkese nasip olmaz.
Kaç kişi özeleştiri yapıyor günümüzde?
Yapıyoruz diyorlar ama sonunda hep kendilerini haklı çıkartıyorlar.
Siz bunu yapmış,buna çözüm aramışsınız.
Eğer şiirdeki siz iseniz...
Sizi kutluyorum.Hatalarımızla büyürüz...
Ders aldığımız sürece...
Yalın ve samimi anlatımınızı da çok sevdim...
Kutluyorum...