YÜREK SESİ...
“Yüreğimdeki suskun kelimeler yüreğinin götürdüğü yere git dedi
Ve ben yüreğimi dinledim” Kırlangıç kanadına binip uzak diyarlara göç eden yüreğim Haydi tadını çıkar yaşamın, Yıka yüzünü Akdenizin yağmurlarında… Taa içine çek toprağın kokusunu… Ver sırtını Akdenizin dalgalarına Savrul kavuşana dek sevdana… Şimdi yüreğim mevsimlerden Akdeniz, Yani sen, yani kışlarımı ısıtan mevsim… Vız gelir soğuklar, bana dokunmaz artık, Dokunduğun an fırlıyor zaten ateşim … Özgür bırak yüreğinin tutuklu gülüşlerini, Sonra at kollarıma özlemle bedenini Kahkahalar at, dalga geç içinde ukde kalan günlerinle Yaşa mutluca benimle, yaşanmamış günlerini… Hiç ayırma gözlerimden o nehir bakışlarını Ayırırsan söyleyemem tutuklu kalır boğazımda kelimeler Birikir içimde hüzünler, boğar damarlarımı Akamaz sonra yüreğim sana, çıkar karşımıza engeller… Yırt aydınlığınla gecenin karanlığını, Işıt pas tutmuş yüreğimi ışığınla Ver sevdanın ellerini ellerime Dolaşalım mehtapta aydınlığınla… Ve ; Ak durmadan nehir gözlerinle yüreğime doğru Doyumsuzca, umarsızca satalım gülüm bu dünyanın anasını… Kazım DOĞAN 26.02.2012 |
UMUT ve DOSTCA