Erenköy bu tabloda
Erenköy bu tabloda
Eski günlerden kalma, Erenköy bu tabloda! Anlat bize yıllarını; Açılmış güllerim vardı, Bağlarım bahçelerim, Mevsim,mevsim çiçek açardı. Kokusu sarardı sünbülün… Akasyalar duvaklı gelin Yıldızlar dizilirdi tek,tek. Erguvanlar çiçek,çiçek. Ayın şavkı tılsım gibi; Kuşlar konuşurdu kuş dili! Mevsim ilk bahara dönerken, Gök kuşağından renkler dökülürken, Gurûp dallarda titrerken, Çalan keman inlerken, Seranatdı aşıklara! Erenköy de güzel bir konaktım, Şimdi masallarda kaldım! Üstüme,üstüme gelen gece, Hoyrat,hoyrat esen rüzgar, yıktı benim ağaçlarımı! Yer gök dinliyor ağıtımı; Kimse aldırmıyor artık, Akıttığım yaşlara, Tutsak oldum ebediyen taşlara! Yaşamıyorum artık baharı; Güneşimi çaldı taş yığınları! Şükran Beşışık |