Ey can!
Ey can!
Sabreyle gönül, feryadı derman ola sanma… Can gonca, bir tabibe derdin söylede, yanma. Sor neden koşuyormuş şelâleler ummana… Çile çekmeden gül bahçesine geldim sanma! Sevdin ise şems gibi, düş aşıkın yoluna. Sil yaşını aşk durağını kalbine bağla! Baştan aşağı gönlün koydun ise bu yola, Ey can! Maksuduna erişene kadar durma. |