Uçrumun En Kıyısı
bazen düşer ayakların bir uçurumun
en kıyısına etrafında çam ağaçları dört mevsime inat ölüm bir kelime iki hece ha şimdi gelir ecel ha gelecek özgür dolaşır havada kırlangıç kuşları sayıları binlerce on binlerce ansızın düşer aklıma gözlerin gözlerin bir ırmak boyunca yeşil koca bir denize kavuşuncaya dek küf tutmuş yüreğim soğuk bir kış akşamını andırıyor gibi ve parmaklarım ve ellerim titrek bir ışık gibi korkak müphem ve çaresiz şimdi ruhum şeytan pusuda bekçi bekler sabahı ecel kapıda ya şimdi gelir ya da gelecek....yk... |