ara..
ömür defterime dökülen kahve lekesi oldun
hatrın ayrı hesap,acısı ayrı, izini hiç sorma, rengi gözlerin,tadı hayalin kokusu hasretin.. ara gönül ara.. inan ki ara, son fasıl gelecek tattırdığın bu lezzet hafsalamdan gitmeyecek... rütuşu huşuya daldıran gönül kuşunun resmi ne tual ne kuş ne de o ahenk birden gider mi? kağıt yanar,söz uçarda aklım kolayca siler mi? ara gönül ara,, kısa bir ara uzun bir ömre bedel mi? ecel şerbet sunar da ellerinden, söyle yar içilmez mi? üç telkinde güç yetirmeye çalışsam suç mu erenler hiç yere göç ederken bir de ayrılık şerbeti iç derler.. açın halinden aç anlar kaç gönlüm toktur bizim beyler, ara gönlüm ara,, aralarda kalma da bir çıkış yolu ara... |
içilir elbet...
daim olsun severek okudum.