Gözlerimin nazlı bakışları verir ruhunun sadakasını,
sözlerin doğarken gecelerime
güller açar, gül/şen olur çehrem

ağlayan gözlerim ışık saçar
yağmur mevsimleri tebessüm eder
ve renklenir kainat
bahar olur çevrem

şiirler akar,
satırlar bayram yeri
dökülür biriken gözyaşları
tutma diyor bırak aksın

vakit bu vakit

geçmişin acısını çekerken yürek
çok zaman harcadı gözler ağıda

geçti ağlamanın demi
bırak hüzünü matemi

dağıt etrafa baharın güllerini
rayihalar dolsun ruhlara
süzülsün b/akışlar ufuklara
suretime dolsun mutluluk

vakit bu vakit

özlemler tüketmesin
şiirlerimin rengi gözlerinin ışığını
vuslata selam dursun günler
firakı unutturur kavuşan o gözler

hasret rüzgarları
dağılırken zamana
kavuşan eller titrek utangaç
masumane haller dökülür an’a

vakit o vakit

tut bırakma sevgilinin ellerini
yürü yollar götürsün masal gibi sonlara...