"Cemile ile Ali"Bu kirli dünyaya gözlerini yeni açmış Göbek bağı kesilip alnına karalar yazılmış Bir kız çocuğu olarak başladı hayat hikayesi.. Henüz kundaktayken kaybetmişti yetimim ailesini... Boncuk tanesi gözleri.. Al al yanaklarıydı güzelliğinin göstergesi... Bilmem ne ara büyüdü o küçücük elleri... Bir gün deliler gibi sevdi anlı şanlı bir ağa oğlunu... Nasılda kor ateşlerde yandı o masum yüreği... Bekareti kadar tertemizdi sevmeleri.. Bırak birinin eli eline değmesi Kimse ile göz göze bile gelmezdi... İlk kez Ali(m) dediği yarinin gözleri değmişti Boncuk tanesi gözlerinin taa içine.. ordan da kimselere açmadığı yüreğine... Ne zaman ali yi görse sus çekerdi diline... Kalbinin yerinden fırlayacağını hisseder, Utanır yerin dibine girerdi her defasında... Bir gün yaklıştı ali.. Dere kenarında kara kara düşünen cemileye... Korkma! bak şu akan dereye Bir kez olsun bak dedi Bak! Baktı cemile usulca.. Birde ne görsün, Suya yansıyordu alinin yüzü... Ağlıyordu canım dediği yari... Bak dedi cemile bak bu yüze... Şart olsun ki almaz isem seni kendime... Görmez ise gözlerim seni beyazlar içinde... Kurşunlara gelsin seni gören gözlerim... Tutmasın bir daha elini tutan ellerim... Cemile döndü baktı alinin kömür gözlerine.. Şart olsun ki Ali(m) olmaz isem senin Gelinliğimle çürüsün bu bedenim!!! Gel gör ki ali bir ağa oğlu... Cemile yetim.. Cemile öksüz... İsterler mi hiç gelin diye cemileyi.. Yakışır mı hiç bir ağanın şanına... Alinin ısrarları yetmedi ailesini ikna etmeye.. Hüzün düştü cemilenen boncuk tanesi gözlerine... Alisiz nefes alabilirmiydi ki.. Ya ali... Cemilesiz yumarmıydı bir gün olsun gözlerini.. Ali dikildi bir gün babasının karşısına Ya alırsın bana cemileyi ya da giderim bu evden dedi... Babası çattı kaşlarını... Taş kesildi yüreği... Eğer ki ali sen gidersen bu evden Cemilenin kefenini görürsün ancak... Ali sustu.. Ağlamaklı bir şekilde çıktı gitti... Akşam oldu geldi evine... Geçti babasının karşısına Tamam dedi baba tamam Dokunma cemileme... Ertesi gün derenin kenarında buluşacaklardı cemileyle... Gitmedi ali köşe bucak saklandı bütün gün.. Günler geçti ali den bir haber yoktu... En sonunda yakalamıştı cemile aliyi... Yapıştı yakasına bak dedi ali bak.. Ben seni kalbime değil alnıma yazdım Vazgeçtiysen benden bu kadarsa senin sevgin... Çekil git karşımdan gözükme bir daha gözüme... Ali sustu Usulca bıraktı gitti derenin kenarından... İnanmadı cemile inanmadı alinin böyle çekip gittiğine... Bekledi döner gelir diye... Günler sonra bir ateş düştü cemilenin yüreğine.. Duydu ki alinin düğünü varmış köy meydanında... Komşu köyden bir ağa kızına kesmişler sözünü... Cemile yandı... Cemile dağıldı... Düğün günü geldi çattı... Davul sesleri inletiyordu her yeri... Cemile dayanamadı bunca acıya... Ali nin ilk kez gözlerini gördüğü dere kenarına koştu birden... Alimmmmmmmmm diyerek bıraktı kendini azgın sulara... Alinin içine tam o vakit bir ateş düştü... Koşarak düğün yerini terk etti... Dere kenarına gidiyordu alinin ayakları... Cemileyi gördüğü yere geldiğinde Verdiği söz geldi aklına... Elini kalbine götürdü Cemilem dedi cemilemmmmm... Ve birden salıverdi kendini oda Azgın sular içine... Tuttular mı birbirlerine verdikleri sözleri... Tuttular... Hemde sonsuza dek... SONSUZA DEK.... Asiyim Asabiyim |
Ben görmeyeli çok ustalaşmışsın cann.
Öykü yaşanmış, kavuşamayan aşıkların öyküsü gibi.
Zaten senin kahramanlarda kavuşamamış Çok üzüldümm.
Seni ve Çilek hanımı yürekten kutluyorumm. Sevgilerimle..