SERENATzemherinin soğuk ensesi dolunayın mağrur gözdesi gecenin alaca karanlığına sürgülü… unutulmayan nakaratları zaman bile silemez müzelerde saklı binlerce kırık hayat hikayeleri… yıllar sonra Karadenizin hırçın dalgaları anlatıyor nostalji kemanın yanık sesini notası istilaya uğrasada serenatın yarım asır sonra medcezirlerde mavilerin en uç tonunda birleşiyor… ah hasretlik deniz kuşlarına beste yaptırıyor en derinlerden feryad öksürükleri ve sevinç kahkaları iskeleti kalmış gemiden gelen sesle dalgaları kırbaçlıyor … gönüller aynı çemberin içinde olunca ölüm bile mesafesiz kalıyor deniz , dalga, ve beyaz köpükler şahit yasayan sevginin ölümsüzlüğüne… |