balcı’nın oğlu Seyit
artık bir aylık öğretmendi
o gün
heyecan ve gururla
bankaya gidip
öğretmenlik maaşını aldı
bu maaş
böyle küçük bir ilçede
kendisi için çok fazlaydı
keşke birazını alıp
geri kalanını hesabıma yatırsaydım, dedi
ama artık parayı aldığı
hem de utandığı için
geri dönüp söyleyemedi
yürüyüp evine gitti
on dakika geçmişti ki
bahçeden gelen sesleri duyup dinledi
kapıyı açtı
gördüğüne inanamıyordu
balcı babası
ve suskun annesi
karşısında duruyordu
sarılıp kucaklaştılar
suskun annesiyle ağlaştılar
sorulacak
söylenecek
dertleşecek
ne çok şey vardı
uzun uzun konuştular
nasıl çıktınız yola
nasıl cesaret ettiniz
buraya kadar nasıl dayandınız
yollarda mutlaka aranmışsınızdır
askerlere ne dediniz, dedi seyit

suskun annesi
yine konuşmuyordu
Seyit’in ellerini avuçlarının içine almış
gözlerine bakıyordu
balcı babası anlattı
dayanamadık artık, dedi
aklımız sende kaldı
bilmediğimiz bir yerde
yalnız başınasın
başına bir şey gelir diye çok koktuk
ihtilalin ilk gününde çıktım yola
ama askerler bırakmadı
durumlar çok kötü oğul
bildiğin gibi değil
bizim oralardan bile
onlarca kişiyi tutukladılar
gani’nin
yani küçük kardeşinin
öğretmeni de tutuklanınca
annen artık dayanamaz oldu
ve durmadan ağladı yol boyunca
korktuk çünkü
öğretmen falan dinlemiyorlar
anarşiye bulaşmış herkesi
ne olursa olsun
kim olursa olsun
alıp götürüyorlar
çok yalvardım annene
bak, işte telefonla görüşüyoruz, dedim
ama dinletemedim
ikimiz de perişan olduk yollarda
aslında çok yorgunuz
tam yirmi dört saattir yollardayız
oysa en fazla sekiz saat sürerdi burası
belki elli kere durdurdular
her defasında
Diyarbakır’a niçin gittiğimizi sordular
sayende işte
öğretmen oğlumuz var deyince
biraz daha iyi davrandılar
şimdi her şey askerlerden soruluyor
eskisi gibi değiller
bir şey sormaya kalksan
hemen üzerine gelirler
karşındaki asker er de olsa
komutanım diyeceksin
demedin mi
dayağı da
küfrü de
göze alacaksın
şu kulaklarımla duydum
şu gözlerimle kendim gördüm
bir kontrol noktasında
bir polis memuru
kendisini arayan askere
ben polisim diyerek çıkıştı
beni de mi arayacaksın diye söylendi
ve bir sürü insanın gözü önünde
oradaki askerlerden dayak yedi
ablan gülten aradı iki gün önce
sana çok selam söyledi
kendisine dikkat etsin
ortalık çok karışık dedi
gecekondulardan çok kişiyi almışlar
komitedekilerin çoğunu tutuklamışlar
Şükrü varmış birde
sen tanırmışsın
bir çatışmada vurmuşlar
ama ölmemiş yaralıymış
şu anda hastanede yatmaktaymış
1 Mayıs Mahallesinin adı değiştirilip
Mustafa Kemal Mahallesi olmuş
ya işte böyle benim öğretmen oğlum
buralarda durumlar nasıldır
bilemem ama
bizim oralardaki köylülere bile
askerler çok eziyet çektiriyor
baskın verip
arama yapıyorlar
ve her evden
olsun veya olmasın
silahlarını çıkarıp
kendilerine teslim edilmesini istiyorlar
teslim etmeyenleri
karakollara çekip
sabaha kadar dayak atıp
hakaretler ediyorlar
evinde tüfeği tabancası olmayanlar
gidip bir yerlerden satın alıp
askerlere teslim ediyorlar
evet,
işte böyle dedi balcı
anlatılacak daha çok şey var ama,
bir kahkaha atarak
yavaş yavaş anlatayım
sabaha henüz çok var
hanım, dedi karısına
bırak öğretmen beyin ellerini de
bir çay koysun ocağın üzerine
iyi gelir yorgunluğumuza
hem bırak artık ağlamayı
kavuştuk bak öğretmen oğlumuza

annesi çay yapmaya kalktı
Seyit engel olup bırakmadı
oturun siz ikiniz de, dedi
rahatınıza bakın
bu arada tuvalet ihtiyacınız varsa
tuvaletimiz bahçede
birlikte çıkın.
balcı,
oğlum dedi Seyit’e dönerek
unuttum bak söylemeyi
biraz önce minibüsten inince
bir asker dedi ki bize
madem misafirsiniz burada
kimin evine gidiyorsanız
gelip haber versin bize

tamam dedi Seyit
şimdi sizin karnınız da açtır
ben hem çıkıp ekmek alayım
hem de karakola haber verip geleyim
duvarda asılı radyoyu açtı
bir şeyler almak
ve karakola haber vermek için çıktı
çok geçmeden elinde ekmekle geri geldi
hemen yemek hazırlamaya koyuldu
yumurta ve yoğurttan oluşan
bir karışım yaptı
yoğurda ayrıca sarımsak kattı
annesi yemekten şöyle bir tattı
şaşkınlıktan nerdeyse
küçük dilini yutacaktı
ne kadar güzel bir yemek bu
nerden öğrendin, dedi
çılbır diyorlar bunun adına
öğrenciyken çok yapardık Ankara’da dedi Seyit
görüyor musun hanım, dedi balcı
bir kahkaha atarak
oğlumuz öğretmen olmuş da
öğrencilik anılarını anlatıyor artık
sonra Seyit’e dönüp
biraz da sen anlat bakalım
neler yaptın
neler yapıyorsun
okulun nasıl
arkadaşlarından
öğrencilerinden memnun musun?
halkıyla anlaşabildin mi?
bir çevre edindin mi?
haydi
anlat, dedi yeniden
Seyit’in keyfi kaçmıştı
balcı babasının verdiği haberler
canını sıkmıştı
anlattı isteksizce
buralarda hayat
bir şekilde geçiyor işte
halkıyla pek fazla tanışamadım
zaten geldikten dört gün sonra
darbe oldu
kimseyle doğru dürüst konuşamadım
öğretmen arkadaşlarımın hepsi de
çok iyi insanlar
buralarda da çok sıkı geçiyor günler
aramalar
taramalar
yakalamalar
tutuklamalar oluyor
buralarda da
kimlik soruluyor
silah aranıyor
kitaplar toplanıyor
sakıncalı görülen insanlar
karakollarda
sabaha kadar dövülüp
işkence ediliyor

birden konuşmasına ara verdi
kısık bir sesle
dalıp gitmişim baba, dedi
biz böyle rahat konuşuyoruz ama, dedi
sokaklar asker dolu
asker olmasa bile
şimdi bir de muhbirler türedi
sizi gizlice dinleyip
askere söylüyorlar
öz kardeşini bile ele verenler oluyor
bir de lambamız bu saate kadar açık ya
belli olmaz
huylanabilirler
neyse,
ben size güzel şeyler anlatayım
öyle şirin öğrencilerim var ki
yarın sizlerle tanıştırayım

DEVAM EDECEK...