Bomboş Bir Çayırda
Bomboş bir çayırda tek bir ağaç gibi
Sakınmasız bir gerçekliktir varlığın Gidişin öyle bir boşluk yaratır ki Gelişinle dolduramazsın Gözlerinde menekşelenir acılar Bakışların sıcak bir yaz göğüdür Uzanırsın da ürkek bulutsu Issız geceme çoğalamazsın Kararır kelepçeli gündüzlerimiz Hükümsüz hükümlülerizdir Nice ‘’görüş’’ler geçer de ömrümüzden Alışılmıştır ayrılığa anlayamazsın Kararan bir sabaha güvercin olan saatler Gök kuşaklarını müjdeler bize Arsız çocuklar gibi uzanırsın da arzular içinde Sırtından bağlanmıştır ellerin dokunamazsın Çifte su verildiğinde sabra hüzne dönüşür sözcükler Deyişler uzak anımsamalardır acının teke tek gecelerinde Hüzün ve acı kızıla beyaz aşılanmış pembe bir güldür şimdi Güllerin isyana dönen saatlerinde ayıramazsın |