d/üşüyorum...gece yüklü gözlerim uyuturken zamanı bu gecede senden kalma uyandım sabaha üşüyorum bak, ateş böceklerimde üşüyor gelincikler intihar kusarken renklerinde menekşeler mor sevdasında kayıp bilmiyorum daha kaç şehir öldüreceğim içimde kaç şehir daha kanayacak hiçliğimde oysa, zaman perdelerini örterken yüzüme ne çok yarım kalmıştık yarına kanı çekilmiş umutlarımın her hücresinde üşüyor gecelerime astığım düşlerimin her kuytusundan düşüyorum. ey gözleri ateş hattı sevgili söyle, şimdi katili ben miyim düşlerimin kızıl şafaklarıma resmettiğim her sen sinemde çöreklenmiş bir kurşun biliyorum dışarıda ölüm var yalnızca bize d/üşüyorum... |