Kader
Her şeyin iki kez hatırlandığı,
kaderin kıyıların da emanet bir canla, iki kez susulduğu saatlerde; sol yanımdan koşuyor toprağa ölüm gözlere en yakın ve bir kadının kokusuna en uzak geçmiş zamanların odalarından... artık camlarda yaslı aşk sözleri yazmasa da olur ya da dünyanın en güzel kadınları benim olmasa da. nasıl olsa, yine şiirlerimin sonunda bir hüzün kelebeğiyle masallarıma döner, ağlarım sessizce bir köşe de. her anın zaptı tutulur yerle gök arasında bir yerde, ten ve duanın yeniden keşfiyle; saçılır çöllerime, silüetinin en gizli kelimeleri.... |