0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
3056
Okunma
kar yağıyor bedenime
karın altında toprak
toprağın altında sen
kar efkar kar hüzün olmazdı
kartopu oynaya bilsen
yanakların pembe
yüzüne yapışık gülüşleri
çırılçıplak sevmiştin beni
ne kadar çok seviyorum seni
özlüyorum içimi kıdıklayan sesini
ah toprağın altında duyabilsen
ben kardan adam
sen bir çocuk gibi şen
güvercinlere imrenirdik
çatı aralarında öpüşen
onlardan geri kalırmıydık ki
biz ulu orta yerde ve benbeyaz örtünün üstünde
kar yağıyor bedenime ah yanımda olabilsen
canım yanıyor kalbim sancılanıyor
güvercinler çatı aralarında ben üşüyorum
karın altında toprak toprağın altında sen,
ben karda eriyen adam
sen...
kazım demir
5.0
100% (1)
