)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-359-)(
***************************************************************************
************* Muradın Alsın Şu sazıma bir düzen ver Teller de muradın alsın Gel beni bir tenhada gör Diller de muradın alsın Gel gidelim bizim ele Düşmeyelim dilden dile Diken sarmış gonca güle Güller de muradın alsın Bazı uğra bizim köye Sana bakam doya doya Dağ ceylanı in ovaya Çöller de muradın alsın Al’İzzet’im görüşelim Bugün bayram barışalım Aç göğsünü sarışalım Kollar da muradın alsın ****************** Aşık Ali İzzet ****************** 1902-1981. Şarkışla’nın Höyük köyünde doğdu. Asıl adı Ali İzzet Özkan’dır. Okuma yazmayı köyündeki medresede öğrendi. Bağlama çalıp türkü söylemeye hemen tüm öteki aşıklar gibi küçük yaşlarda başladı. İlk bağlama derslerini kendi köyünden Aşık Sabri ve Aşık Ali’den aldı. Tüm bölgeleri adım adım dolaştı, yüzlerce deyiş söyledi. Kimi zaman kendi türküleri arasına başka aşıkların dizelerini kattı. Hatta Pir Sultan gibi başka mahlaslarla şiirler yazdı. 1940 yılında Ankara Halkevi tarafından konuk edildi. Uzun süre Aşık Veysel’le birlikte köy enstitülerinde gezici bağlama öğretmenliği yaptı. Türkülere olduğu kadar aşıklık geleneğinin bir parçası olan halk öykülerinin derlenmesinde de önemli bir kaynak oldu. Ali İzzet şiirleri ve çeşitli konulardaki görüşlerini, »Türkün Sazından« (1951), »Ağlıyor« (1955), »Teller de Muradın Alsın« (1958), »Şiirler« (1963), »Sürmeli« (1966), »Mühür Gözlüm« (1967), »Kırk Ambar« (1974) adlı kitaplarında topladı. Ayrıca İlhan Başgöz tarafından »Aşık Ali İzzet Özkan« (1979) adında bir kitap yayımladı. KAYNAK:© BeKa Sitesi ************************************************************************** )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-359-)( Gönül denen has bahçede Güller de muradın alsın Adın dolansın lehçede Diller de muradın alsın Savrulurken uçlarında Serin serin içlerinde Dolaşırken saçlarında Yeller de muradın alsın Bir biriyle yarışınca Çataklar da karışınca Kar suları karışınca Seller de muradın alsın Gönlünüz huzurla dolsun Acı çeken yüzler gülsün Dua, niyaz kabul olsun Kullar da muradın alsın Mevlâm bereketin versin Gözleriniz çiçek görsün Ağaçlar meyveye dursun Dallar da muradın alsın Neş’emize, neş’e katsın Mutluluğu burda tatsın Bir gül dalını uzatsın Eller de muradın alsın Lüzumsuz’um hemen atla Yiyemezsen patla, çatla Her çiçekten gelen tatla Ballar da muradın alsın Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |
Sana bakam doya doya
Dağ ceylanı in ovaya
Çöller de muradın alsın
...........
Her zman ki gibi harika dizeler düşmüş şairin sayfasına..