BİLİYORUMİçimde büyüyor kasım günlerinin Deniz kenarı yalnızlığı Midye kabuklarını dolduruyorum avuçlarıma Avuçlarımda ıssızlık kokuyor Küskün bir mavi gökyüzünde Ve bunalımlı bir deniz Çakıl taşlarını savuruyorum uzaklara Ne kadar uzanabilirim Bir bilseniz Daha uzun,daha ağır,daha çekilmez oluyor Ayaklarım yok gözlerimle koşuyorum Sen duruyorsun Ebemkuşakları isyanlarda yine Yitiyor renkleri seninle Adımlarımız siliniyor sahilden Rüzgarlar bile selam vermiyor artık Kuruyan otların sızısını tanıyorum Akşamlar yaklaşıyor yanıma sessizce Tepemdeki yıldızlardan değil ama Yakamozlardan utanıyorum Çok seviyorlarmış seni Seni sorarlarsa diyorum Belki de bir yalandı hepsi biliyorum Haluk Yolsal |