Dönüyor yelkovan dönüyor akrep
Sığınmak şimdi zamana
Ağaran saçlarından asılarak yalvarmak

Sol yanımı koparıp gitmiş o el
O el ki hoyrat
Sırtında gülümsüyor bir gölge
Kapatmasam gözlerimi öleceğim

Kaçmak diyor bir ses
Koşuyorum
Karşıma çıkıyor bir kapı
Tokmağına elim değiyorum
Alev alev çiçeklenmiş acılar

Merdiven dayıyorum gökyüzüne
Bulutlar diyerek
Bir ağıt ki kulaklarım sağır
Yağmur tutulması sarmış dört bir yanı

Kapatma pencereni güneş
Az daha kal
Umudum sana dönük
Kapatıyor penceresini
Avuçlarından karanlığı usulca salıyor
Geceyi yere indiriyor

gece altın tasla sunuyor uykuyu
İçiyorlar kana kana
Tam tutacağım derken
Yanıyorum
Ateşin tüm çıplaklığını bilerek

Bir gece
Bir ölen

Gece görkemli bir törenle gömüyor
Beni karanlığına

Kim duyabilir haykıran bir nefesin çığlığını….

S.AY