yüzleş öteki yüzünlen
dokun dirime
dokun koyu yalnızlığıma
dokun yüreğime
konuş benimle
ama!
Ama ölüler konuşamaz ki!
SEVGİLİ ŞAİREM YAŞARKENDE ÖLÜR İNSAN FAKAT BU ÖLÜMLER HEP ŞİİRLERDE KALSIN GÜZEL BİR ZERZENİŞ FAKAT ACELEYE GETİRİLMİŞ ÇALIŞMA YİNE TATLI BİR ÇALIŞMA KUTLARIM.SEVGİYLE KALIN

Bazen ölmeden ölür insan... Ama kalıcı olmamalı bence...

Sesini çarpma duvarlarıma
Ölüler duymaz
Var olduğum zamanları
Serinlik gibi serp yüreğine
Farzet ki mil çekmemişsin
Beni ben olarak görüyorsun
Asırlardır kör bakan gözlerinden
Gözyaşı olarak süzülüyorum yanaklarından
Bekleme!
Düşmeyeceğim bir daha yüreğine..


Senden yadigar aldığım acılarımı
Battıkça ciğerlerime
sıvaslayıp sürüyorum yaralarıma
annemden de dinlemiştim
bu yüzü tanıdık hikayeyi
o zamanlar annemi üşüten rüzgar
yüzük gibi takılmış parmaklarıma
belki bu yüzden avuçlarımın
uyuşukluğu
kırağından dolayı tutunamayışım hiçbir şeye..


güneşten önce karanlık dokundu kapı zilime
kabarmış gövdesiylen yerleşti gözbebeklerime
kırıldı bakışlarımın renk camları
gördüğüm gri gölgeleri ağırladım
telafisi var mı yitirilenlerin…


yüzleş öteki yüzünlen
dokun dirime
dokun koyu yalnızlığıma
dokun yüreğime
konuş benimle
ama!
Ama ölüler konuşamaz ki!

-------------------
Hayatın en acı yönü şudur ki birini kandırmak ve onun duygulrıyla oynamaktır,acı ve elem dolu mısraların acısı yüreklere indiren darbe afedilecek nitelikte olmayıp vicdanlara verilen bir uyarıdır.Sevgiliye böyle ağır sözler söleniliyorsa mutlaka bir nedeni var ki,yanık türküler gibi söylnemiş ve onu da mısralar dökmüştür.Harika yazılmış,hüzünlü olsada duygular kendini göstermiştir.Sevgi ve saygılarımla...

çok beğenimle tebrikler, yorum yapamdı parmak uçlarım.
Şiir'di sadece.


sevgiler...