ÇIĞLIKSIZIM
Ay ışığına kim giydirdi yalnızlığı
Ne vakit başımı kaldırıp baksam Gözlerimin deryasında sönüyor yıldızlar. Gitmek diyor içimden bir ses! Adımların uğramadığı uzak kentlere Belki öldürürüm unutamadıklarımı Kızıl bir tüy düştüğünde beton zemine çıkardığı ses gibi yankılanacak sözlerim koca kulaklı sağırlarda. ceplerime doldurduğum kırılganlıklarımla karışacağım insan kalabalığına. Bu rüzgar nasıl da dokunuyor yalnızlığıma Zemheriler yağmalarken yüreğimi Karda çırpınan bir kar tanesi Hala ıslak hala üşüyen. Sus diyorum! Kendime Sıyrılma söyleyemediklerinin kabuğundan Yara alevlenir Yakıp alır seni saçlarının arasından. Hayalleri kursakta bırakan o düşünce! En az senin kadar buralıyım göğsümün diplerinde Varlığımı yekpare etsen de geceylen Çığlıksızım!.. |
En az senin kadar buralıyım göğsümün diplerinde
Varlığımı yekpare etsen de geceylen
Çığlıksızım!..
İŞTE ŞİİR İŞTE KALEM AYAKTA ALKIŞLIYORUMMMM O GÜZEL YÜREĞİ