Papatya Vadisi
Seni mutluluğa gölge düşüren özlem bulutlarında,
Yada gözlerimin önündeki yokluğunun hudutarında, Bekliyeceğim, imkansızlık kavramını unuttuğumda, Buda imkansız değil, anlıyorum hayal kurduğumda. Gökyüzünden düşen, yağmur damlasıysa varlığın, Kabul etmeliyimki seni taklit edemez göz yaşlarım, Hayallerimde eğer yağmur yağıyorsa mutluyum, Tenime işlemeli yağmur çaresiz sem senleyim. Gök yüzünde parlayan her yıldız gözerinin yaldızı, Umut uçurumundan atlayıp yere düşerken yalnızım, Dağılırım düşünce, ansızın üşürken özleminde, Rüzgarın toplar beni, yokluğunun düzlüğünde. Hayallerimin siyaha dönüşü, öldürmeyen kalp krizi, Dağılmayan bulutlarımın yer yüzümde sensin izi, Güneşimim turkuazı, karanlığımın en ak denizi, Varığın Rabbimin bana bahşetiği huzur perisi. Sevgin ulaşılmazlığın en üst kademe papatya vadisi, Mutluluğum aldığın her damla nefesin varisi, Yokluğun karada deniz feneri, kalbin deniz mavisi, Siyahın aydınlığı ağırlar, ay ışığında bizi. |
Benden tamm altı yaş küçük biri mi yazdı bu şiiri?
Tebrik ederim genç kardeşimi, çok iyiydi..
Sevgilerimle