tek kişilik kadınsokağım konağım gibi loş havası iç gıcıklıyor mütemadi bir sarhoşlukta yaşıyorum anın müzikal ritmi tırmalarken ayaklarımı kadınsal hisler cinsel ayinlere tapıyor genelimde esmer tenlerin hükmü sürüyor eşkali belirsiz isimler dünya yoklamasından kaçarken gecenin uygunsuz saatinde geçiriyorlar dişlerini boynuma o an ılık bir kan dolaşımı üryanlığın kalelerini ele geçirirken kadınsal iç güdü rolünü bir geyşa kıvamında sunuyor erkeğin coğrafyasına (söyleşi) tek kişilik öznem devrik sözlerin kuyruğuna yapıştı bağlı kalmak bana fazla sayılır roza sende kadınsın anlarsın hem cinsin yalan yanı yorar narin gölgeni ben baharı kaybettim bundan öte ne gonca gül ne papatyanın sarısı içsin suyumu zehri bir kere kaptı bünyem yan etkisi ölümdür cana bu aralar yağmur bile çok sanki adım attıkça sokağın ıslak kaldırımına topuğum kırılıyor oysa kötü şanstır türlerimizin lugatında bende ki talih kör doğuş zarar vermiş nankör edasıyla erkeğin yüklemi yüklendimi omzuna emin ol sol yanın kanar mutlaka şimdi menzilimde yalnız düşünceler geziyor kadındır kendine razı olan yanlızlık suç değil ki unutma roza... lamour |
"şimdi menzilimde yalnız düşünceler geziyor
kadındır kendine razı olan
yanlızlık suç değil ki "
inzivada düşler sessizlik isyanın belirtisidir oysa ne baharlar geldi geçti! Kaleme sağlık.