Gönüller yapmaktır her işte gayem
Haddini aşana "zindan" ötesi
Dostun selamıdır en büyük payem
Zor gelir nefsime ondan ötesi

Arsıza şer "deva", heva "din" olur
Şükür ne bilmeyen pek bedbin olur
Hırs derde dert ekler birken bin olur
Bezdirir hayattan "bin"den ötesi.

Açıktır kalp gözü kâmil insanın
Aldanmaz süsüne bu fani hanın
"Zevkine varmalı" derler her ânın
Cahile tuzaktır "an"dan ötesi.

Darbedir gaflete her müsbet fikir
Kirlenen kalplere devadır zikir
Bendeki "ben" ile barıştım, şükür
Rabbime havale "ben"den ötesi.

Aczini ikrarla "tövbe" deyince
Affeder kulunu Hakk dileyince
Göç vakti can tende sendeleyince
Korkutur gözümü "sin"den ötesi.

Ödül, alkış, övgü gün gelir biter
"Ben" demek kişiyi şeytana iter
Himmet ne bilene kul olmak yeter
Son nefesle başlar "son"dan ötesi.

Mecit AKTÜRK