ÖLÜ KELEBEK SONNET Sİ
kent! işte orda! ölü doğmuş kelebek;
gibi kanatlarıyla varoluş seni bekler... lime lime sesiyle, âh, el bebek gül bebek büyütülüp bugüne getirilmiş sözcükler... şimdi artık bir camın arkasında, eprimiş; işte orda! öylece, iğnelenmiş olarak; âh kent! acılarını sözcüklerde hep geviş getirip sır oluyor aynalara...-ve kurak evleriyle pörsümüş, varoşlarıyla rate bir kent müsveddesi bu! harelenmiş, cıvımış kanadıyla bulanık ve nedense degrade sokakları yol yol akıyorken, âh, rüküş aşklarıyla bu kentler! ..-ve elbette bu yanı gösteriyor aynalar: geçmiş zaman hayvanı... |