ZOR YILLAR
Kor ayrılık yavaş yavaş geceler yalnız üşürken.
Yılların ne günahı var saçlara karlar düşerken. Yaralının yüzü gülmez, tabib yarayı deşerken. Yılların ne günahı var saçlara karlar düşerken. Hüzün çöker yüzlerine gamzelerde derin izler. Acılara direnerek bastona dayanan dizler. Görünmeyen resimlere pertavsız arayan gözler. Yılların ne günahı var kirpikten yaşlar taşarken. Fırtınalı hayatlarla zorluğa göğüs gerdiler. Bileyli bıçak sırtında iplerine un serdiler. Kederlerin çıkmazında defterlerini dürdüler. Yılların ne günahı var karlı dağları aşarken. Özlem kabuksuz yaradır kaşınır durur döşünde. Vuslata bir çeyrek kala kara bulutlar düşünde. Kelepçeyle bağlamışlar biri birinin peşinde Yılların ne günahı var esmer günleri yaşarken. |