AŞKIN BOYNU BÜKÜLDÜYıllarca görmesem de silindi sanma yüzün, Gönlümde birikenler gözlerimden döküldü. Aşkın siyahı mıydı yüzüme vuran hüzün, Tutulmayan yeminler ilmek ilmek söküldü. Heybeme gizlediğim acıyı senden aldım. Özlemin bitmediği yiten düşlere daldım. Yasalar rafa kalkmış, sende tutuklu kaldım. Tirşe gözlüm hayâlin hep karşıma dikildi. Sinemdeki ateştin, kalbimin potasıydın, Rüzgârda yelken açan sevdamın rotasıydın. Hicranla buluşturan bir veda notasıydın, Gam yükünün çilesi sinem üste çöküldü. Sığdırmadın gönlüne, aşk kaç metre kareydi? Hazan mı sarmaladı, yürek pare pareydi? Ruhumdaki acıya hangi ilaç çareydi? Sözün ıssız koynunda, aşkın boynu büküldü. Öznur KARAMAN cemre2 |