Iraksamalar… / II. ) - Yorgun… - Ben çok yoruldum mirim, nefes bile çok bana Aldığım kadarını borç diye ödüyorum. İçinde hapsolduğum kafes bile çok bana Gölgemi bir ziyaya terk edip gidiyorum.. "Gitmek" dediğin mirim, bahsettiğim şey ise Ben o yolu bin yıldır ışıksız yürüyorum. "Bitmek" dediğin mirim, deliksiz bir ney ise Ben o sesin geldiği yol için çürüyorum.. Çünkü mirim, gördüğün şu hayatı yaşamak Tırnaklarını aşkla toprağa geçirmekmiş. Çünkü mirim, bir düşle en bayatı yaşamak Balığa okyanusun suyunu içirmekmiş.. Bu yüzden yorgunum ben, böyle bilinsin mirim Böyle anılsın adım aşk tutanaklarında. Bu yüzden bir meçhule rehberlik etsim dirim Ölümse bir denize dönsün yanaklarında… ( Devam edecek…) sekizşubatikibinoniki Uzak.. |