Simurg GûncesiOyy leyli_ çavlan bakışlarında Ab-û Kevser leblerin sırat kıllarından örüldü belikler mâh-ı şeker kul oldu meyline yedi kez çevrildi ayna yüzleri karıldı ökse otları kazanda son diriliş mi?yoksa küllerinden kınlar bilendi ağu terinden toraman yüzlerde tüysüz heybet şehr-i yâr şehrinin Mısır Sultanı ince bir hastalık sardı Sarayı işli nakışlara döküldü kan kudreti dağ deviren Haşmetmâh silemedi bir yarayı serinden Oyy leyli_ senindir göğçe tenim sanadır dil şekerim çırpınışım boşa külde dönüşüm yine sensin raks-ı endâmlarımda pervâne sevda kanatlarında dilsiz başım Bilir misin? aşkımı yükledim yaban arılarına çiçeklere serptim gül cemâlini haramilerden korudum çeyizini simurg gûnceler’inde serin buluttum aşk yağmurunda vücut buldum yeniden doğmak için baldıran yuttum 15.10.2009 ben aşkı simurg uyanışında Kaf dağında bıraktım bir gün açarsa bana dair çiçekler külden sevdalar yakacağım ve dumanından yedi cihan nasiplenecek ben uçarken….. |