GiRİFT AŞK
acı
içimde dimdik ve damarlı tutkunun tırnakları tırmalıyor murçtan bir kalbi kanım ketum akıyor göbek deliğimden içeri prefabrik gülüşler yerleştiriyor acının zeminine üflüyorsun kasıklarımda bir gül açıyor dikenlerini bileyleye bileyleye adonis sen... afrodit ben... bazen içimdeki koru yapay güllerle gölgeleniyor siyah beyaz bir fotoğraf gibi soluyor pieria’nın gülleri ve küsüyor bana esin perileri ah ilham sen! şiir ben! ay dişi söküyorsun geceden entarisini çıplak kabarıyor deniz, taşiyor suları dölleniyor içimdeki tohumlar çocuk sen... kadın ben... ve göz kırpıyor bize cybele’nin bereketi yağmur dans ederken rüzgarla karışıyor mahcubiyetin içimdeki ıslaklığa ah jaz ben! blues sen! jir-fhrn |