Vîrâne her bedenin kuytu bir köşesinde Hoyrat zamana tutsak mahzun bir çocuk yaşar Nedamet gölge yapar tadımlık neşesinde Elem gözlerinde sel, dilde âh olur...taşar.
Pek hazin manzaradır üfledikçe harlanan Alevi dem aldıkça bakışta buharlanan Bahtından bir nebze yaz umsa da efkârlanan Artık mûkimdir hazan; kovmak boyunu aşar.
Bir umut olsa dahi ardından itekleyen Cemresiz baharlardır her fânîyi bekleyen Gemsiz hayallerine hadsiz hevâ yükleyen Aynalarla yüzleşir, hüzünlenir ve şaşar.
Gökyüzü puslu bedbaht ne mehtap ne ay bilir Sayısız "eyvah", "keşke", geçen ömrü zay bilir Hayatı kabre kıyı bir "kervansaray" bilir Kolaysa tebessüm et, gülümsemeyi başar.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
CEMRESiZ BAHAR... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
CEMRESiZ BAHAR... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.