İSA'NIN DOĞUŞUİSA’NIN DOĞUŞU O gece habersizce yattı Şahane heyecanı Ve sabrı tükenmiş cesaretiyle bekledi Kararsızca avuçladı bekaretini Gözlerini bağladı, Kulaklarını tıkadı, Sanki özgürleşti ruhu Narkoz alır gibi soludu havayı Duyguları kaybodu Bekledi Bekledi Bir anda ateşin parmakları rasgele uzandı Yıldızlar patlıyarak yol açtılar o’na Karanlığın köşeleri dağıldı Gökte ne varsa sağanak gibi koptu Boşluk boşluk olmaktan çıktı Şimdi heryer hiçbirşeydi Gelen sadece oydu,ışık halinde Ama ortada bilinen bir ışık bile yoktu VE TANRI YAVAŞÇA MERYEM’E DOKUNDU Vedat Dündar |