Düş Ve Karanlık
her bir düş gördüğümde
içinde sen olmayan bir düş kabusum oluyordu cellat boynumu vurmak için emir beklerken sen gözyaşlarına boğulup beni izliyordun elimi uzattığımda benden uzaklaşıyordun çığlık atıyordum ama çığlığım sessizliğim oluyordu! boğuluyordum. Zaman acının ta kendisi oluyordu Susuyordu yaşam Aşk hapsolmuş,yasaklı olan ölüm geri dönmüş Önümde tarihin kara sayfası gibi bekleyip Tozlu duygulara tutsak olmamı bekliyordu Ölüm cellata emir verdi Cellat kan kusan kılıcını havaya kaldırdı Ve yaşanmış olan sevdama bir hamle ile ölüm uykusuna daldırdı. sen gözlerimde kaybolan bir ışık gibi yavaş yavaş sönüyordun Ve karanlıkla olan savaşım başlamış oldu. Serdar Özdemir 26 Ocak/2012 Perşembe |
Selamlarımla Osman AKSOY