çocukŞiirin hikayesini görmek için tıklayın İnsan, alışkanlıklarının çocuğudur. İBNİ HALDUN
İyileşir diye
Narkoz verip Sedyedeki Aklına Neşter vurdu, Ağır yaralı Lavuk.. Issız yerde Şarap elde Koştu kaz peşinde, Avladığı ise tavuk.. Ne zaman ki Loş Işıklar Kapatıldı, Leyl ’den Artakalan Rantı Işıltısız koca bi boşluk. Naçarın Irkından dünyaya geldi Nüfusuna kaydettiği itiyat Çocuk. Olanlar Cahilliğimizdendi, derken. Uykuda gördü Görüp göreceğini.. Uçurumun ucundaydı Düşünde.. Uyanınca anladı, Rüyasının da rengi soluk.. . |
Alışkanlıklarımız vazgeçilmezlerimiz olursa o zaman kötü..Karşı tarafa baskı uygulamaya başlar, zarar veririz.Pişmanlıklar için çok geç kalmak istemiyorsak alışkanlıklarımızı gözden geçirmekte yarar var diyorum.
Sevgi ile bakmayı denesek insana insanlığa.Sevebilsek koşulsuz-şartsız, kuralsız hesapsız kitapsız.. Becerebilsek bunu keşke..-
Sadi Şirazi sözlerini çok severim o der ya:'' sevgisiz bakınca Yusuf bile çirkindir.Şeytana aşkla bakınca onu melek sanırsın''
Yüreğinize emeğinize sağlık.Ömrünüze bereket.Sevgilerde kalın hep.