Pavyon GülüPavyon Gülü Kadehlere düşmüş akılla başı Kafası dumanlı gözleri şaşı Görünüyor belli, küçücük yaşı Baktım gözlerine yanıp ağladım Oturmuş masada gülücük atar Attığı kahkaha içime batar Yüzünde dertleri kızılcık satar Baktım yüzlerine yanıp ağladım Sapsarı saçları griye dönmüş Pavyon köşesini kurtuluş sanmış İçindeki gençlik ateşi sönmüş Baktım közlerine yanıp ağladım Nice genç kızları yakmış oralar Bir gün gelip bu hesabı soralar Bilen gerçek kulun için yaralar Baktım özlerine yanıp ağladım Gerçek ismi yoktur takmadır adı Beli ki yok olmuş ağzının tadı Mizabi bak hele dolmuş miadı Baktım sözlerine yanıp ağladım Espiyeli Muhsin AKTAŞ (Mizabi) |