Ankara'da...
Çiseliyordu Ankara
Beklenen kar iken yağan yağmurdu ıslanmaya bırakılan ipeksi saçlarına Hafif esintilerle dalgalanana rüzgarda dağılsa da saçların Tatlı bir gülümsemeyle beraber ufak bir boyun kıvrımıyla tekrar omuzlarının üstüne topluyorsun O ince narin endamından akıyor tel-tel süzülüyor ipeklerin Teninden akarak ey an’karam... Sen an’karam ne koca aşklar yaşatmıştın Daha suyunu çekmemiş o küçücük tap taze bedeninle Ve bir daha haklı çıkardın şairi bu sözüyle... ’Gemi, gemi olduğunu unutmadıkça; Yelkenlerini hep açık tutmalıdır. Çünkü yeni rüzgarların esmesi muhtemeldir.’ ffo... BeşOcakİkibinonikiPerşembeAnkaraKızılay. Faruk Fahrettin ÖZCANAN |