Civanı gördümCİVANI GÖRDÜM Geçmişe sünger çekdim, kalmadı kiri Zavallı idi avam, isyanı gördüm Umut yok gelecekten, mel-un teşhiri Kalbimden kopup gelen; insanı gördüm.. . Tekerrüren isminle; seni ararım Tane tane tesbihte; sine kararım Hatıradan mevtaya, kefen sararım Ali ruhaniyette; ihsanı gördüm.. . Cinnet tıynetim değil, yanımda iken Hor görürmü gözlerim, kanımda iken Sesmi çıkar; gerdanım, kurbanda iken Akan kanlar içinde; o cânı gördüm.. . Dubara geçti hayat, nağmeleri hoş Tayyare yaman uçmuş, hemde başı boş Acâr geçer iğneden, zil zurna sarhoş Cânım içi bir cânda; cânanı gördüm.. Resmin çizen ressama; gel sessiz,ses/siz Kumayı sina’ya koy, serde metressiz Yoksulum sabi sanki, damsız düşessiz Kardım karıldım yâre, civânı gördüm... Acâr :: Atılgan, gözü pek, yiğit, kabadayı, yılmaz, kabına sığmaz.. |
Gönül gözü ile bakan zahiri değil batını görürmüş...Özü anlatan şiirler ulvi sevdaları yarına taşır..Sevgi ile kalın...