".. seninle geçer şu yanımdaki amansız sancı
sen yanımdaysan çekip gider yürek üssümden hoyrat rüzigâr
ve ancak seninle biter
rüzigârın bulutlara kürtajı o keder asır yağmurlar... "

bulaşık zambak kokusuna
lâyezâlî bir aşksın nefesimin içinde
ah alaca şafağa uyanan huzurum
ömrümü yoluna vurmuşluğumla geldim sana
aç kapını
sen kesmişken canım ciğerim
bunca özlemişliğimle beni geri çevirme



bırak
mesken eylesin bakışlarımı müstemir baharın
dokunma
içeyim dudaklarından (b)allanan sevda şarabını
sök zaman oyalı çemberimden
yokluğun tarafından işlenen dilsiz desenleri
bin yılların hasret yaşları aksın burnumun ucundan
yok sayma kalbimin sana yaşamak andını
iki kahve çekirdeği gözüm gözüne Yaratan şahit
göğsümün göğü kadar seviyorum seni



gülüşü gamzelerine yapışık
inandığımca hissettiğim gerçeğimsin
ah buselik yanağının gül yatağında şiirler açan güzelcem
alnımın sen yazgısıyla sarmaş umut geldim huzuruna
döşünce döşüm pervane böyle bilmişim sevmesini
al içeri koma dışarda soluğundan ırak
yürek sermişim sevdana
yâr demişim deli avaz illâ ve billâ
büsbütün sencilliğimle senden etme beni



varsın utançsız desinler hesapsız ve kuralsız
elleşme
dolansın boynuna kollarım akşamın terli eşiğinde
kokusu sinsin bileklerime parmak uçlarından
saadeti tanımlayan kadife çiçeğinin
çöz saçlarımdan gurbetince çoğalan kar düğümlerini
ahirimsin kimliğim sen ebediyen öteki yarım
ayrı tutma koynundan ay kehribarım
kanadım kanadına hak özüm özüne helâldir
göğünce göğsümün biriciği sinemin aşk ermişisin
seni sevmek kadar seviyorum seni Yaratan şahit
çek nefesimi nefesin içre ruhun ruhumu giysin
.
.
.










Sevinç USLU
( hare / Aşka ithafen...)