evet Gülderen
hohlayıp duruyorum şu sıra
ki epeydirin eskisinden kalma bi’huy benimki
sunturlu küfürler ediyorum ulu orta
yönetilemez bir sancıyla
nefes darlığı çekiyorum


gidip geliyor ya yenisi
herkesin bilip bitirmediği
şu kurşun (s)açılımı çağda dört dönüyor dünya
sayesinde iblis yaverlerinin
cinsi cibilliyetsiz aleni puştluklarıyla


eğriye eğri doğruya doğru Gülderen
sin içinde pek güzel sesin
duymuyor anlamıyor da değilim
sen mırıldanırken kulağıma
Simanov’un "bekle beni"sini


aslına bakarsan optimist kelimelerle
sıtkı sıyıran hayatın tuz haznelerine
ben de bal damlatmak isterdim dilimden
sıralı mevsimlerin düeti eşliğinde fakat
karnı acıyla doymasaydı çocukların eğer


yaşamaktan yana
başı ellerinin arasında düşünceden suçlu
adam olmak yüzünden sakıncalı adamların
gökyüzüne inşaa ederdim ranzalarını
ama sevgiyle aşktan ışıktan meselâ
şayet görmeseydim
sayısız ortalı kederlerle insanın
bedelli hüzünler ansiklopedisine dönüştürüldüğünü
ve eğer tahammülüm mümkün olsaydı
yalama yorgunu egosistem tabletlerinin
fuzuli yere oksijeni tüketmelerine beher


içimin gergini (s)empatiye müsait değil
balkım balkım romantik harflerle
bulutsuz billursu imgeler türeterek
kafiye kürüyle güneşe kilim serip
yayılamamam ki Gülderen
nefretimin boyutu yok takığım anlayacağın
azılı acziyetin sosyal familyalarına ezelden


ruh ağrısı çekiyorum /ve-REM/
gün saat sabah akşam GRİYA
sermayesi sanatın
bilinçaltı şiir kanaması ve mide bulantısı
zul vadisinde ömüre ihale edilen cinnetle


faslına bakarsan gidişat besbelli
kir ve irin
soysuz iktidar krallığı artı
muhalefet çakalları eşittir yalan balçık siyasetin
el birliğiyle dem bu dem



zor kabul zira
hırs istiyor bu şekil yarınlar için çabalamak
çıkarlarını yüzdeye vurup parlata parlata
emedur tavsiyeli laftan gaf icra ettikleri
kıçlarına zamkladıkları koltuklarıyla
dokunulmaz saltanatlı muhteşem localarında
sürü sürüsü de arkalarında
tamamen duygusal özveri atlası onlar
katıksız kavramını yaran çapraz kur çalgıçları
ki bizzat kendilerine çalışan
aziz menfaat tanrılarının kutsadığı


güvenevimi güveler yedi Gülderen
bu benim kendimin kendine cinayeti diyemem
kanırtan zulüm isyan doğurur bilirsin
yerle bir eden eylem hâliyle
yani umudunu kaybetme sen


hani ya
toplamaya kalksan şimdi
bunca sayıklamalarımdan bir şiir çıkmaz amma
bakarsın günün birinde
boş cebin ceremesini çekmez fakir fukara
dudağımda olmaz koca bir çıban GRİYA
işte ben ancak o zaman geniş geniş
mısralar okurum sana Volter’in Kandid’inden
methiyeler de düzerim ALİMALLAH
öperim alnından gör nasıl
yeniden doğan insanlığı



evet Gülderen
Gülderen?
../
ah gidi virane avlumun ütopik kedisi
sana ne diyeyim bilmem ki
uyudun yine değil mi
her zamanki gibi hor hor utanmadan
her zamanki gibi derinden
.
.
.






Sevinç USLU
( hare ... İstanbul / ... )










** kıymetli Edebiyat Defteri’me,
bu eşsiz yapının saygın mimarlarına,
şiirimi seçkiye layık görüp, güne taşıyan
değerli Seçici Kurul’un saygıdeğer ustalarına,
paylaşımlarıyla onurlandıran değerli şiir büyüklerime
ve yüreğini aşk ile, Kültür - Sanat ve Edebiyat’a yaslamış
şiir (g)özlü tüm kardeşlerime üleşilerinden ötürü kalben teşekkür ederim.

selam ve daim saygılarımla...