Mahzun Geceler
Bir doyumsuz şiir hem de şarkıydı
Çocukluğumda o mahzun geceler. Yaşamla ölümün bariz farkıydı Çocukluğumda o mahzun geceler. Yıldızlar, uçuşan kor’dan kağıttı. Baykuşun ötüşü bence ağıttı. Bilmem ki kaç kere efkâr dağıttı Çocukluğumda o mahzun geceler. Bilmezdim Ülker’i, Yedi Kardeş’i, Sanırdım Zühre’yi sevda ateşi... Saklardı koynunda Kızgın Güneş’i Çocukluğumda o mahzun geceler. Işıkları birden söndürürlerdi, Dünyamı tersine döndürürlerdi. Gök kubbeyi yere indirirlerdi Çocukluğumda o mahzun geceler. İçinde ateşler hep ayrı burçta. Hilali yıldızı, Bayrakta Marşta. Dalınca seyrine duygular arşta Çocukluğumda o mahzun geceler. Çekti girdabına çevirdi beni! Vurdu sillesini devirdi beni! Rüyalar tahtından evirdi beni Çocukluğumda o mahzun geceler. Vefasız geceler, hain geceler… 01/2012/Konya |
bir hazzı tadı vardı eserinizin.Kaleminizi
yüreğinizi canı gönülden kutlar saygılar sunarım..