boş kümeyıpranmış bir kümedeyim. içi ise bomboş. şimşek çarpsa da çatıma, odam, pencerem yine de loş. yırtma ! zor bağlanan heceler onlar. bağlamaya, ruh yok parmaklarımda. ve ben, yıpranan zahmetlerde. heyhat ! parmak uçlarımdan yanıyorum. oysa ; ölü değil miydim ? neden ki bu hissediş. yoksa bu hal, boş kümeden bile, red mi yemiş ! |
yıpranmış bir kümedeyim.
içi ise bomboş.
şimşek çarpsa da çatıma,
odam, pencerem yine de loş.
yırtma !
zor bağlanan heceler onlar.
bağlamaya,
ruh yok parmaklarımda.
ve ben,
yıpranan zahmetlerde.
heyhat !
parmak uçlarımdan yanıyorum.
oysa ;
ölü değil miydim ?
neden ki bu hissediş.
yoksa bu hal,
boş kümeden bile,
red mi yemiş !
Güzel,etkili bir anlatım,hoş bir söyleşi,değerli bir paylaşımdı...
Tebriklerimle...