UMUDA YAĞSA DA KAR
hafif tüllere sığınıp sığınıp
gökyüzünü kaplayan riyakar bulut uzağın en uzağından davet etme boşuna tanıdık beyaz kuşlarını sahipsiz uğultularla düşseler de yalancı sıcaklıkları her yeri bembeyaz tutuştursa da top top dağlasalar da yürekleri çığ çığ yuvarlanıp büyüyüp sesleri seslere nefesleri nefese karıştırsalar da kördüğüm atamazlar akışa gün akşama /geceye gece sabaha ulanır güneş ışık ışık bakar yine beyaz bulutun koynunda bir güvercin ufka yol alır umuda yağdırdığın kar ise çürümeyi bekler buzlu kaldırımlarda |