hey ayna
yalnızlığın güvenli sığınağı
birine bir görüşte akıp giden sıcaklığın tanığı
güzel vücutların nilüferli havuzu
renk renk hayallerin inci dizeli şiirleri
sen değil miydin

derinliğinde kaybolmayı dilerdik
uçuk çizgilerinde mi gezinsek
doruklarına mı tırmansak
hangi duyguyu hangisine katık etsek
ruhumuza nasıl fön çeksek
bilemezdik

şimdi
hırpalanmış itilip kakılmış iç döküşlerin
soluk yağmurlarına kucak açıyorsun
titreyen bakışları
buruk gülümsemeyle tanıştırıp
vefayı eteklerinde uçuşturuyorsun

yüzünde ürperten donukluk
bağrında korkunun yalnızlığında debelenen gece eziyetleri
ruhunda karanlık yağmurlar
ve sessizliğin en ince tınıları

hey ayna
rutubetten dökülüyor karşılıklı ruhumuz
keyif kan revan içinde
cılız bir umut sırımızı tırnaklasa
yaşlanmanın sinsi gölgesini
ensesinden tutup atar mıyız
ne dersin


M. Mustafa KILINÇER
İZMİR 25.01.2013