TESADÜFLER ZİNCİRİ
Kar nasıl da yağıyordu o gün
ama o an hiç aldırmıyordu Kaşkolunu arkasına doğru attı yolda adımları zorlaşıyordu O an yanında yüzünü değil kalbini tanıdığı kadın vardı Ne üşümesi be ne üşümesi onu hissettiği an titriyordu.. Kadın hiç de güzel değildi Ama sevecen tatlı o kadın ağlamayı mı gülmeyle keserdi Gri kısacık saçlarını bir şapka altına zoraki gizledi, Sakardı karlı yollarda, az kalsın düşecekti Bıkkındı yorgundu kadın yola çıkmaya bile korkuyordu Yün eldivenli parmakları sımsıkı bir kitabı tutuyordu Onun şivesini o kadar severdi ki hala tatlıydı sesi, Titrek sesiyle sadece ürkek korkak sen misin diyebildi? |
uzun aradan sonra yine yeniden merhaba
selam ile.