YA GEL YA GİT
yakıyor yalnızlık geceleri
yokluğun soğuk bir kış akşamı gibi geçiyor bazen karlar içinde mevsim her an hazan şarkılarda hüzünlü çalıyor sessiz ve inceden dayanılmaz bir öfke kopuyor içimden ağlamaklı, hıçkırıklarla uzanıyorum yatağımın bomboş uğultusuna mazi gönlümde uçurum kadar amansız ve yalpa bırakıp gimek var seni her an baş ucundan eksilmek var şimdi sokak lambaları neden hatırlatıyor seni ürkek kuş inlemeleri neden bilmem gündüzü gece yapıyor suskun bir gemi kadar hazır fırtınaya yüreğim şimdi her hali hazırdayım ya gel ya da git her liman biraz daha uzaksın bak yağmurlarda yağmaz oldu çorak kalacak meydanlar evinin önündeki goncalar solacak hazan alıp gidecek tomurcukları yapraklar bir bir düşecek toprağa ya gel ya git ömrümden |
Saygılarımla......