Şiirden Korkma Anne
Umutları yıkamıyor annem nicedir
Yüreğim kupkuru Bir susuzluk usulca yağıyor üzerime Ellerim üşüyor. Soğuk yırtarken zamanı, Dertlere katlan yürek Anlamsızlıklara sürgüleri çek Hadi anne indir geceyi Yalnızlıkların hıçkırıklarıyla Yıka dünyayı gözümde Düşlerle as gündüz gece Ellerinde tertemiz gelecek Ellerinde ben büyüdüm anne Sevda kumaşından biç elbisemi Bembeyaz… Gelinliğinden kalma dikiş makinesinde Yalnızlık ipiyle dik kimsesiz odalarda. Ağlıyorum… Anne, beyaz yakışmaz ki bana Issızlığın boşluğunu çoğaltır yalnızca. Şiirden korkma anne Özgürüz dizelerde Sen yıka dünyayı gözümde Düşlerle as gündüz gece Ellerinde tertemiz gelecek. Ellerinde ben büyüdüm anne Topla kurumuş yaprakları Serp gözlerimin yaşına Direneyim hayata.. Kutsallığınla sarmala beni Dertli başım burada anne Kucağın nerede? Ayşegül TEZCAN |
duygu temposu yüksek bir şiir
tebrik çok,