ALIN TERİ
Şehrin kalabalık sokaklarında
Bilinçsizce koşuyorsun Elinde karalanmış kâğıtlar Nereye gittiğini bilmiyorsun Kalbinin derinliklerinde; Kabuk bağlamayan yaralar var O fotoğrafı unutmak zor geliyor Yağmur altında üşüyorsun Hiç istemesen de Gözyaşların yeniden doğuyor Küçük bir çocuğun neşesini özlüyorsun Her gece rüyalarında onun sesi Gülümsemeler düşlüyorsun Belki de budur ruhunun alın teri Yeni umutlar yeşeriyor hayallerinde Tekrar inanmak istiyorsun Olmayacağını bile bile Yinede onu seçiyorsun Çok sıkıldın bu oyunlara Devam etmek gelmiyor içinden Uyanmalısın bu çirkin rüyadan Koşmalısın bulutlara Tüm içtenliğinle Dualarda buluşmalısın onunla Ve herşeye rağmen Mutlu olmalısın yalanlarınla |