bazen...soğuk siniyor yazlık geceme düşüme rüyama yansımasa izin yaşardım yine düşe kalka geldim bu günüme kimsesizlik arada yoklasa da her doğan gün seni sensiz sevmeyi öğretti süzülsün şimdi ödünç aldığın tenim boşluğa ilmek ilmek aksın sakın beni düşünme emin ol arka sıralara sinmedi bu kadın sadece sözün bittiği yerdeyim ilk defa üryanlığım çılgın nedensiz sevişmelere müsaade veriyor belki de unutası geldi bahanesi olmadığı halde hatırlanmak yeri geldi mi özlenmek o bana ait değil artık kişiliğimi sonsuz bir okyunusa salıverdim martılar eşliğinde yüzüyor dalgaların koğuşu sığ kalsa da umudun yelkeni son hızla gidiyor.... lamour..!! |
alkışlarımla, şiirdi,
ancak neden l'amour değil de,
lamour?