ŞiirKiminin yalnızlığı düşer dizelerine Bazen aşkın yaratan yaraları Ve solmuş elde papatya durur gibi İğreti kırılgan, kırmaz da heceyi Kiminin çakıl taşları arasında sudur, yorgun Akar da kaya durur yolunda gibi Gitmez ileri, gerisi bitmiş varışı yoktur belli Kiminin çocuksuluğu okşar yapışır Elma şekeri der kırmızı mayhoş eğlen Varacağı yer bilmez kendini söz gibi Şamatadan şamdanlar üfler Kimi güzden doğar safran sararken Geceyi giyer nemi dudağında bakire gibi Yaşlarıyla sildiği her söz devinir Buruşur kavgalı saten çarşaflarda Çığ düşer cümle düşmez Sıkılmaz da Yumruklar dizinde dizeleri Anlatamaz, ağlar, durmaz Yaşar şiir kendini Kendini şiir yaşar Şiir kendini yaşar Seçemez ki … 03.10.07 |